Aan alles komt een eind...

En zo ook aan onze fantastische reis.

De laatste dag alweer.

We hebben zo veel meegemaakt en gezien in deze afgelopen drie maanden. 355 foto's heb ik op de site geplaatst, na een strenge selectie van de duizenden foto's die gemaakt zijn. Veel momenten zijn vastgelegd, maar ook heel veel mooie, ontroerende, komische, spannende momenten niet.Die blijven ons bij in onze herinneringen. Tenminste, in die van Harco en mij. Yinthe zal zich helemaal niks meer kunnen herinneren van deze reis, een raar idee. Maar gelukkig heeft ze de foto's en video's om ooit op terug te kunnen kijken.

We gaan ontspannen, voldaan en bruin weer terug naar huis. Wat een reis! We zijn bofkonten, dat we dit hebben kunnen meemaken. Drie maanden samen, echt samen. Drie maanden op avontuur, rondtrekken in een schitterend mooi land.

Ik had zo nog drie maanden door kunnen gaan. Maar aan alles komt een eind. En daarmee een nieuw begin!

Van Brisbane via de Sunshine Coast naar Hervey Bay

Nu lijkt het misschien dat ik niet zoveel zin meer heb in het updaten van de website, maar niks is minder waar. Het ontbreekt me aan tijd. Harco en ik zijn namelijk serieus verslaafd aan de tv series Six Feet Under, waarvan we alle series op dvd hebben. Dus zodra de kleine op bed ligt 's avonds laten Harco en ik ons met een diepe zucht (het blijft best inspannend/vermoeiend/slopend/intensief/tijdrovend - take your pick - zo'n dag met een peuterpuber) zakken op de banken achterin, gaan de benen omhoog en begeven we ons in de wereld van de uitvaartondernemers. En laat dat nou net het enige moment zijn dat ik de site kan bijhouden. Op de middagslaappauze na. Nu dus. Dusss...tijd voor een update! Na onze 5-daagse stop in het vreselijk leuke Byron Bay zijn we doorgereden naar Brisbane. Na verwend te zijn geweest in BB (ontzettend mooie camping aan zee, op loopafstand van het dorp, met veel speeltuintjes en andere kindjes, leuke restaurantjes/cafes in de buurt, mooi weer enz enz) was de camping in Brisbane een domper. Prachtig zwembad enzo, maar er was iets mis met de sfeer. Daarnaast lag de camping naast de snelweg wat afbreuk deed aan het heerlijke geluid van wuivende palmbomen, vogelgezang en de branding van de zee wat we de dagen daarvoor hadden gehad. Dus veel de camper gepakt en de stad in gereden. Zoals jullie op de foto's hebben kunnen zien zijn we een paar keer naar South Banks Park geweest. Een geweldige plek om een paar uur te relaxen. Gelegen aan de zuidoever van de rivier die door Brisbane stroomt, het park is de plek waar het cultuurhart van de stad zich bevindt, naast vele leuke en bijzondere tuinen, cafetjes, speeltuinen en zelfs een echt tropisch zwembad (met lifeguards). Toch wel nieuwsgierig naar het beroemde Surfers Paradise hebben we op een ochtend de camper gepakt en zijn we naar de kustplaats gereden. Een heel ander stuk Australie dan we gewend waren. Geen verstopte kleine strandjes omringd door mangroven hier. Daarentegen een 90 kilometer breed wit strand aan een boulevard met daarachter een hele rij moderne hoogbouw apartementencomplexen/hotels met winkels, restaurants, cafes. We bevonden ons in de Australische variant van Miami. Best leuke afwisseling eigenlijk. Lekker een paar uur op het strand gelegen. Na Brisbane zijn we naar de Sunshine Coast gereden, via de Glass House Mountains en Australia Zoo (van wijlen Steve Irwin, de Crocodile Hunter). Een top dag. De route naar en de wandeling rondom de lookout van Glass Mountain National Park was zo mooi. De vele eucalyptusbomen geven een heerlijke geur af en de uitzichten waren schitterend. Genoten. Daarna naar Australia Zoo geweest. Wat een park! Enorm indrukwekkend. Groot en prachtig opgezet, de dierentuin staat voor de 'hands-on' ervaring. Wat inhoudt dat je in veel van de gebieden tussen de dieren loopt en ze ook mag aanraken. En je op diverse plekken worden shows en toelichtingen gegeven. We zijn naar een krokodillenshow geweest en hebben de olifanten eten gegeven. Yinthe vond het geweldig. Zoals Bart al opmerkte is ze nergens bang voor. Zelfs toen de grote olifantenslurf het blaadje sla uit haar kleine handje graaide gilde ze van plezier. Nog een keer! Overal op het park liepen hagedissen en leguanen rond. Die vond Yinthe ook vreselijk leuk. Evenals de tijgers (wel veilig achter hekken en glas). Bij de uitgang viel haar oog op een knuffel van een baby tijger en ze was op slag verliefd. Pakte het beestje en knuffelde het en gaf het zoentjes en liet het niet meer los. Die moest mee. We zijn nu in Hervey Bay. Na Noosa aan de Sunshine Coast is dit een iets minder gezellig oord, maar goed, het kan niet allemaal duizelingwekkend geweldig zijn. Af en toe een paar rustdagen bij de camper is ook niet verkeerd. Morgen zetten we onze reis naar het noorden voort, op weg naar eindbestemming Cairns. Maar daar zijn we voorlopig nog niet, eerst maar eens kijken hoe het er in Yeppoon en omstreken uitziet...

Byron Bay

Even een kort berichtje, we gaan zo weer de weg op namelijk. Bestemming: Brisbane. We zijn een kleine week in Byron Bay, even een iets langere stop gemaakt. Byron Bay is zo relaxed en mooi, en de camping ligt aan het strand en op loopafstand van het dorp...met andere woorden een perfecte plek om iets langer te blijven. We hebben niet veel gedaan de afgelopen dagen, gewoon echt vakantie gevierd. Beetje struinen door de leuke winkeltjestraatjes, spelen op het strand, ontbijten/lunchen/dineren bij verschillende cafés, naar Kidz World als het regende. Harco en Yinthe komen net terug van de speeltuin - schommelen is helemaal in op dit moment - dus ik ga weer afsluiten en de camper gereed maken voor vertrek. Op naar Brisbane en de Gold Coast!

Jarige job Yinthe!

Ons kleine meisje is vandaag 2 jaar geworden. We hebben het gevierd met ballonnen, slingers, een kaarsje, gebakjes en heel veel 'hieperderpiep HOERA!!' Ze vond het geweldig, vooral al die ballonnen. En het zingen natuurlijk. We zijn na het zwemmen vanochtend naar Byabarra gereden. Op aanraden van een Australische moeder die haar dochtertje kwam voorstellen aan Yinthe op het strand een paar dagen geleden. Het Blue Poles café in Byabarra was genoemd geweest in een artikel over de 10 beste nog relatief onbekende plekjes in de staat NSW. Byabarra ligt landinwaarts op ongeveer drie kwartier rijden van Port Macquarie. Een mooie rit over heuvels en beekjes, langs glooiende weilanden en oude roto's (prachtige soort landhuizen, met rondom een veranda). Het boerenlandschap van Australie. Ik vind het mooi. Het ruikt er ook lekker, naar eucalyptusbomen, struiken in bloei, gemaaid gras. Heerlijk. Het Blue Holes café is een omgebouwd huis cq galerie waar lokale artiesten hun werk tentoonstellen. Aan de achterkant is over de breedte van het uitgebouwde huis een prachtig terras van waaruit je een schitterend uitzicht hebt op de achterliggende heuvels, zover het oog rijkt. We hebben heerlijk op het terras gezeten en genoten van onze koffie en gebak en het mooie uitzicht. Ons kleine meisje is 2 jaar alweer. Vol praatjes, ondeugd en eigen willetje. Ze is nog net te jong om te beseffen dat het een bijzondere dag was, maar haar ouders hebben desalniettemin erg genoten van deze kleine mijlpaal.

Port Macquarie en koala Burraneer Henry

We zijn inmiddels al weer een paar dagen in Port Macquarie waar het heel goed vertoeven is. De camping ligt aan de monding van de rivier, midden in het dorp. Alles op loopafstand, een luxe bijna.

Port Macquarie zelf is een erg leuk stadje. Heel gemoedelijk, met een prachtige ligging en voorzien vanveel wuivende palmbomen, leuke parkjes, hele mooie stranden en een prachtige monding van de rivier de Hastings waar we dagelijks de dolfijnen in zien zwemmen.

Aan het einde van de middag wandelen we langs het pad met beschilderde stenen langs de rivier naar een nabij gelegen hotel met terras met uitzicht over het water. De zon gaat onder over het land, wat zulk mooi licht oplevert rond zonsondergang. Alles krijgt een zachte gloed en de hele rivier lijkt te schitteren.

En dan gebeurt er iets opmerkelijks, elke avond weer. Ineens komen er vanaf het landzwermen vleermuizen (rond 500.000 fruit bats)over het hotelen de rivier heen vliegen. Ze vliegengeruisloosover debrede rivier die rijkt tot aan de horizon en verdwijnen danergens aan die kant van de rivier voor hun nachtelijke zoektocht naarvoedsel.En alsof dat, tesamen met de dolfijnen in de rivier, en de pelikanen en de vele koala's (kom ik zo nog op terug) niet genoeg is,komen rond dezelfde tijd delorakeets in actie. Vanuit alle hoeken schieten de gekleurde vogelsroekeloos overonze hoofden heen op weg naar die ene boom waar ze opdat moment allemaal in willen zitten, een palm pal voor het terras van het hotel. Vanuit die boom ontstijgt een enorm kabaalvankwetterende vogels. Zo hard dat we onze stemmen moeten verheffen om elkaar te kunnen verstaan. We hebbenmet open mond van verbazing en verrukkingomhoog (naar de vleermuizen en lorakeets), opzij (naar de schitterende zonsondergang), voor ons (naar de dolfijnen in het water) en rechts van ons (naar de beschilderde rotsen) gekeken. Maar ook naar de locals, die dit alles de normaalste zaak van de wereld vinden en er totaal geen aandacht meer aan schenken. Oh, en ik was de biertjes pal voor ons nog vergeten, de enorme glazen gevuld met een half liter goud vocht. XXL, net als in Amerika.

Wat de koala's betreft, Port Macquarie wordt ook wel de koala hoofdstad van de wereld genoemd. Ze hebben een zeer rijke populatie koala's in de ongerepte natuur rondom Port Macquarie. We hebben vandaag het koala ziekenhuis bezocht. Hier worden zieke en gewonde koala's opgevangen en verzorgd, evenals weesjes en ouwetjes. Harco en ik hebben namens Yinthe -voor haar 2e verjaardag - een jeugdige koala geadopteerd, Burraneer Henry genaamd. Dit is 'm:

Wat een schatje he.

Nou, dat was 'm weer voor deze keer. Morgen meer!

zwemmen met de Sydney funnel-web spider

'You better not go into the pool right now.'

Ik kijk op naar de vrouw die naar me toe is komen lopen. We zijn zojuist bij het zwembad aangekomen en ik ben bezig met de zwembandjes om Yinthe's armpjes te doen, voordat ze verder het zwembad inloopt.

'There's a spider in the pool', verklaart ze. 'Apparently one of the deadliest.'

Dan pas merk ik op dat erniemandin het zwembad is.Ik kijk naar de plek waar de vrouw naar wijst, een paar meterverderop. Aan de rand staat een groep mensen te kijkennaar de spin die op de bodem ligt. Snel pak ik Yinthe op en haastme het water uit. We lopen naar de plekom een kijkje te nemen.Op de bodem is inderdaad een grote spin te zien.

Een Australische vrouw vertelt een Amerikaanse toerist om welke spin het gaat. Een Sydney funnel-web spider. Eén van de drie dodelijkste spinnen van Australie, of van dewereld.
Geschrokken en gefascineerd tegelijkertijd kijken we nogmaals naar het beest.

Op dat moment komt een van de medewerkers van het park waar we op staan aanlopen met een stok met aan het uiteinde een net. Langzaam laat hijhet netzakken in het water envia de bodem schuift hij op de spin af. Voorzichtig vangt hij de spin in het net en haalt hij de stok weer naar boven.Zodra het net boven het water uitkomt schudt hij een paar keer goed aan de stok om ervoor de zorgen dat de spin onderin het net terecht komt. Een beet van de funnel-web spider kan dodelijk zijn. Er is een geval bekend waarineen kind binnen een kwartier nadat het was gebeten was overleden.

De man klemt intussen de stokken van het net strak op elkaar en sluit daarmee de spin in. Gevangen! Bijna trots laat de man de spin zien aan degenen dieeen blik willen werpen op het gevaarlijke beest. Harcogaat ook even kijken. Mij niet gezien. Ik heb het al niet zo op spinnen, laat staan op dodelijke varianten...

Zodra de man wegloopt met de spin nog in het net springen de eerste kinderen alweer in het water. Het gevaar is geweken, we kunnen weer rustigademhalen engaan zwemmen.

Harco en ik gruwelen nogeen poosje na.Dit wasde eerste ontmoeting met één van de dodelijke beesten van Australie.Oog in oog met een Sydneyfunnel-web spider:

Regen regen regen...

.... maar gelukkig vooralsnog alleen vandaag! Alle voorspelde regen die afgelopen week nietof nauwelijks is gevallen is vandaag in één keer neergekomen, verspreid over de hele dag. Ach, een dagje cooconen in onze camper is eigenlijk best gezellig.

Gisteren de camper opgehaald en na de ervaring in Western Australie hebben webedacht dat we het deze keer iets anders gaan indelen; Yinthe's bedjein het middenstuk zodat Harco en ik 's avonds het zitgedeelte achterin kunnen gebruiken.En om te voorkomen dat Yinthemeerdere keren uit bed klimt en het standaard een uur later is voordat ze uiteindelijk gaat slapen (en ik een uur bezigben geweest met d'r) hebben we een campingbedje gekocht bij de Target. Het campingbedje staat nu op het neergeklapte camperbed in het middenstuk, ideaal. Voor de een of andere reden vindt Yinthehet prettiger om in een gesloten bedje te slapen, rustiger, veiliger. Ze slaapt er veel beter in dan in de knusse hoekjes die ik voor haar maakte, maar waar ze wel uit konkruipen. Dit is fijner voor haar en fijner voor ons, want het zitgedeelte achter is veel comfortabeler dan het eet-zit-gedeelte tussenin. Ik zal binnenkort een paar foto's maken en op de site zetten. Kunnen jullie zien hoe knus en gezellig we er nu bij zitten

.

We zijn na die paar dagen in LaneCove, Sydney(perfecte tip, Raimond, dank!) begonnen aan onze tweede camper-trip. Na grondig de weersverwachtingen ten noorden en ten zuiden van Sydney bestudeerd te hebben (met een flinke korrelzout genomen, wanthet weer voorspellen is niet iets waar Australiers erg goed in zijn) hebben we besloten dat we eerst een paar weken gaan afzakken naar het zuiden voordat we weer terug gaan naar hetnoorden om uiteindelijk in Cairns uitte komen. Meegenomenhet feit dat 99 procent vanQueensland een paar dagengeleden officieel is uitgeroepen tot rampgebied. We hopen en duimen en wat al niet meer dat alles mirakuleus is opgeklaard tegen de tijd dat wij Queenslandbinnen rijden.

Dusss....deHighway met de prachtige naam Princess (wie verzint zoiets?) opgezocht en deze gevolgd tot aan Kiama. Daar zou een mooie camping moeten zijn volgens het boekje. Een goede eerste stop.Een aparte gewaarwording voltrok zich halverwege de route: mist. We hadden zo'n klim gemaakt dat we midden in de wolken reden. Maar toen we aan de andere kant van de heuvel aan de afdaling begonnen en de mist achter ons lieten waren de uitzichten veelbelovend; prachtige kustgebieden met witte stranden en kleine dorpjes links van ons en glooiende heuvels met schitterend gelegen boerderijen/landgoeden rechts van ons.

Het boekje had niet teveel gezegd, de camping is de mooiste tot nu toe. Direct gelegen aan het strand (waar we dus helaas niet zoveel aan hebben op dit moment) in een kleine baai met daaromheen groene heuvels met daartegenaanmooie huizen, allen met schitterende 'sea views'. De camping zelf is ruim opgezet, met uitstekende faciliteiten én misschien nog wel het allerbelangrijkst: gevuld met gezinnen met andere jonge kinderen. Super voor Yinthe en dus super voor ons ;-)

Nu alleen het weer nog. Een beetje zon zou heel erg fijn zijn. Dan zitten we in een waar paradijsje. Hopelijk morgen beter weer. Kleine troost, het regent ook in het noorden.

Veel over het weer misschien, maar het blijkt een nogal bepalende factor te zijn...als het regent kunnen we nietzoveel. Veel musea zijn er niet, alle activiteiten hierzijn gericht op het actieve buitenleven. Wandelen, mountainbiken,surfen, duiken enz. Allemaal gefocust op het genieten van de mooie omgeving. Dus zon, kom maar op!

Gelukkig hebben we de draagbare DVD-speler nog ;-)

Verder blijft het natuurlijk enorm genieten. Van het gezang van ons meisje (op het allerhoogste volume vanavond bij de snackbar waar we een hapje te eten hebben gehaald, voor alle aanwezigen opgevoerd) ende manier waarop zespeelt metde scheidingslijn van het afdak van het terras - droog aan één kant en nat aan de andere kant, heel apart - en natuurlijk van de schitterende natuur om ons heen en van de kleine koffie tentjes en muffins en van de vriendelijkheid van de mensen en van gewoon doen waar we zin in hebben, wanneer we daar zin in hebben. Uitstapjes naar de Taronga Zoo of gewoon een beetje spelen/lezen bij de camper en bedenken wat we straks of morgen eens gaan doen.

@ Rosa, het theekransje was erg gezellig! Hoe gaat het met jullie allemaal? Mama geniet van lammetjes lees ik ;-)

@ Julian, geniet nog maar even van je rust, Yinthe kletst je straks de oren van je hoofd als we terug zijn!

@ Bart, Crocodile Dundee says G'day Mate! Alles goed met de kleintjes?

@ de oma's....we missen jullie!

Tot de volgende keer weer!

Sunny Sydney

We zijn aangekomen in Sydney. Tegen alle weersverwachtingen in is het stralend weer. Wat een meevaller! Daarnaast zitten we midden in het Central Business District in een geweldig apartement op loopafstand van veel van de beroemde bezienswaardigheden.

Wat een fantastische stad. I'm in love. Bruisend, relaxed, kunstzinnig, groen, er zijn zoveel beschrijvingen die passen bij deze wereldstad aan het water. Heb Harco al gevraagd of hij niet misschien hier voor Microsoft aan de slag kan..? ;-) Ga zo mee... en Yinthe ook. Die is al aardig op weg om een hippe beach girl te worden. Het leven speelt zich hier, zeker in de zomermaanden, voornamelijk buiten af. Voor ons outdoorsy meisje een wahalla van speeltuinen, parken, stranden, zeer kindvriendelijke cafe's en restaurants, dierentuinen etc etc. Aangezien we toch redelijk gebonden zijn aan haar dagritme en aan activiteiten die voor haar (en dus ook voor ons) leuk zijn om te doen, genieten wij mee van alles wat Australië tot nu toe te bieden heeft voor onze peuterpuber. Moet wel heel eerlijk zeggen dat ik heel soms met weemoed kijk naar de dingen die we op deze reis links moeten laten liggen om dezelfde reden; met een 4WD naar afgelegen stranden crossen, uitgebreide lunch bij één van de wijngaarden, zandboarden op de spierwitte zandduinen, boottochten, het beklimmen van de Harbour Bridge, het nachtleven hier in Sydney...maar die momenten van heimelijk verlangen duren meestal maar kort. Om deze reis mee te maken door de ogen van ons bijna 2 jarige meisje is geweldig.

Yinthe is de afgelopen maand met sprongen vooruit gegaan in haar ontwikkeling. Fysiek was ze al erg sterk, maar door al het klimmen in de klimrekken, zwemmen in de zee, springen in de parken, hangen aan stangen doet ze nu niet onder aan een 3 of 4 jarige. Daarnaast is ze begonnen met echt praten. Zinnen bouwen. Commando's uitdelen ;-) 'Papa! Boeke lezen!' 'Mama, [s]peen zoeken!' Ook geeft ze sindskort verbaalaan wat ze wil (eten, drinken, slapen, lezen, springen, zwemmen etc) en kent ze alle woordjes uit het boek dat we hebben meegenomen. Ze heeft goed door wat wij tegen haar zeggen. Had ze al wel, maar nu hoef je het nog maar één keer te zeggen en ze doet wat je vraagt. Als ze zin heeft, uiteraard, want het blijft een kleine opdondertje met een sterk eigen willetje. En papa's en mama's grenzen opzoeken behoort totde dagelijkse taken die ze met veel enthousiasme uitvoert.

Maar waar was ik? Sydney! Vanochtend naar de beroemde Opera House en Harbour Bridge gelopen. Leuke wandeling langs Macquarie Street met zijn palmbomen en oude gebouwen en langs de Botanic Garden. Het Opera House is natuurlijk een architectonisch kunstwerk, evenals de brug. Om het Opera House heen gelopen, met zicht op de haven en de vele boten en de brug en de trappen beklommen naar de ingang van het Opera House om daarna via de Circular Quay en zijn vele leuke terrasjes en winkeltjes terug te lopen naar George Street. Echt genoten.