Pemberton -> Albany

'En, is het weer al wat beter?' Harco steekt zijn hoofd buiten de deur.
'Nee, nog niet.'
'Hmm... wat zullen we doen? Blijven of doorrijden?'
Het is 7 uur in de morgen. We zijn, zoals elke morgen, zojuist gewekt door Yinthe die uit haar slaapnestje is gekropen en op de rand van het grote bed achterin de camper is gaan zitten. ('Mamma! Pappa! Ui-htttt.')
Het is al een paar dagen minder goed weer. De temperaturen zijn gezakt naar begin 20, wat prima is ware het niet dat het enorm waait.Een harde, frisse wind. Met af en toe een regenbui op de koop toe. Niet het ideale camper-met-kind-weer. Naar buiten gaan is nog wel mogelijk - hoewel de lokale mede-campergasten zich verschansen in hun tenten/campers - maar echt veel te doen is er buiten niet. Het strand is uitgestorven, de speeltuin gaat nog net, maar niet te lang en de pret van een beetje rondwandelen is er snel vanaf als je rillend van de kou achter een kinderwagen aanloopt die niet door jou maar door de wind vooruit wordt geduwd.
'Whale World bezoeken? Wordt aangeraden door de Lonely Planet. En al om 9 uur open.'
En dus begint het dagelijks ritueel van opstaan en ontbijt. Koffie met geroosterd rozijnenbrood met cream cheese voor Harco en mij en een fles melk en volkorenbrood met Nutella voor Yinthe. Daarnawordt de camper gereed gemaakt voor vertrek door de één terwijl de ander Yinthe vermaakt. Zo gaat het bijna elke dag. Wezijn al goed op elkaar ingespeeld en binnen de kortste keren zijn we klaar voor vertrek. Alleen... het is nog maar8uur.

Om jullie even een idee te geven waar wij ons zoal mee bezighouden ;-)

Whale World was overigens erg interessant. In de jaren 50,60 en 70werd er in de buurt van Albany volop gejaagd op walvissen. Cheynes Beach Whaling Station is na de sluiting in 1978 omgetoverd in een museum en laat zien hoe de walvisvaarten het verwerken van de walvissen aan wal er aan toe ging. Je gaat er niet heen voor een leuk dagje rondkijken, hoewel ze er veel aan hebben gedaan om het een aantrekkelijk openlucht museum te maken wat ook goed is gelukt. Maar de historie van de plek en wat zich er heeft afgespeeld brengt toch een ongemakkelijk gevoel met zich mee als je langs de verschillende onderdelen loopt. De'flensing deck' waar de dode walvissen aan wal werden getakeld en in stukken werden gesneden, de enorme zaag die werd gebruikt om het hoofd van de romp te scheiden, de 'cookers' waar de stukken in werden verwerkt tot een vloeibaar geheel. Luguber. 14.600 walvissen zijn daar in de 26 jaar dat de station actief was verwerkt tot olie.
Gelukkig waren er ook een paar andere bezienswaardigheden, waaronder een aantal skeletten van verschillende walvissen en meerdere boeiende films over walvissen en haaien. Al met al een bijzonder museum en zeer de moeite waard.

Goed. Mooi ochtendvullend programma. Terug naar de camping voor Yinthe's middagslaapje (en een paar uurtjes rust voor ons ;-))! Alleen waar we altijd een beetje bang voor zijn.. Yinthe viel op de terugweg al in slaap. En dát betekent meestal dat ze dan níet meer die 2 tot 3 uur wil slapen tussen de middag. En zo geschiede ook deze keer. Helaas! Want zonder slaap kan ons spruitje behoorlijk chagerijnig worden aan het einde van de dag.

Na verwoede pogingen van zowel Harco als mijzelf om Yinthe toch zover te krijgen dat ze nog even ging slapen gaven we het na een uur op en hebben we haar er maar weer bij gehaald. Naar de speeltuin dan maar. Altijd een succes en ook deze keer weer vermaakte Yinthe zich prima. Haren die alle kanten op waaiden, maar met een grote grijns op haar smoeltje rende ze van het ene toestel naar het andere. Ze is net niet oud genoeg om helemaal zelfstandig los te laten en dus moeten wij haar constant in de gaten houden enregelmatig ingrijpen als ze weer eens iets wil doen wat voor veel oudere kindjes bestemd is.

Alle drie redelijk bekaf liepen we halverwege de middag terug naar de camping. Tijd voor een dvdtje en een moment rust. Even bijkomen, haha.

Het leuke van de camping waar we nu op staan is dat het én direct aan zee is gelegen (waar we dus helaas niet zoveel aan hebben op dit moment) én dat het een speciale (privé)ouder/kind badkamer heeft. Met een gigantisch groot bad waar we alle drie makkelijk in passen. Geweldig! Dus net als gisteren hebben we ook vandaag weer heerlijk met z'n drieen gespetterd in het warme water in het grote bad. Een feestje.

En zo zijn we vandaag weer doorgekomen. Niet helemaal een top dag, maar we hebben zeker genoten. Nu hopen op beter weer. Terwijl ik dit schrijf, het is inmiddels 's avonds rond half 9, is het weer alleen maar onstuimiger geworden en giert de wind om de camper heen. Fingers crossed dat de wind morgen gaat liggen en de zon weer tevoorschijn komt.